| พุทธสุภาษิต หมวดการปกครอง มีทั้งหมด 42 บทดังนี้ 1.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaผู้ใดทำความชั่วด้วยสำคัญตัวว่า     เราเป็นผู้ยิ่งใหญ่     ครั้นทำแล้ว    ก็ไม่หวั่นเกรงต่อคนทั้งหลาย      ผู้นั้นจะดำรงชีพอยู่ยืนยาวด้วยความชั่วนั้นก็หาไม่     แม้เทพทั้งหลาย      ก็มองดูเขาด้วยนัยน์ตาอันเหยียดหยาม 2.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaเมื่อฝูงโคว่ายข้ามฟากอยู่     ถ้านำฝูงไปคด        โคทั้งหมดก็ว่ายคดไปตาม   ฉันใด         ในหมู่มนุษย์ก็ฉันนั้น       ผู้ใดได้รับแต่งตั้งเป็นใหญ่       ถ้าประพฤติอธรรม         จะป่วยกล่าวไปไยถึงประชาชนที่เหลือ      ถ้าราชาไม่ตั้งอยู่ในธรรม       รัฐทั้งหมด 3.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaเมื่อฝูงโคว่ายข้ามฟากอยู่    ถ้านำโคฝูงไปตรง       โคทั้งหมดย่อมว่ายตรงไปตาม   ฉันใด    ในหมู่มนุษย์ก็ฉันนั้น    ผู้ใดได้รับแต่งตั้งเป็นใหญ่     ถ้าผู้นั้นประพฤติธรรม     ประชาชนที่เหลือก็เป็นอันไม่ต้องกล่าวถึง     ถ้าราชาตั้งอยู่ในธรรม    รัฐทั้งหมดย่อมอ 4.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaชาวชนบทไม่ได้รับการพิทักษ์รักษา      ถูกกดขี่ด้วยค่าธรรมเนียมโดยไม่ชอบธรรม   กลางคืนโจรปล้น   กลางวันข้าราชการข่มเหง        ในแว่นแคว้นผู้ปกครองชั่วร้าย     ย่อมมีคนอาธรรม์มากมาย 5.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaเริ่มแรก     แก้ไขข้อที่ผิดพลาดคลาดเคลื่อนให้เสร็จ   ระงับความโกรธกริ้วและความบันเทิงไว้ก่อน      จากนั้นจึงสั่งงาน    ข้อนี้นักปราชญ์กล่าวว่าเป็นวัตร(ระเบียบปฎิบัติ)  ของผู้ปกครอง 6.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaดูเถิดมหาราช      พระองค์จงเสด็จเที่ยวสดับ  ดูความเป็นอยู่    ความเป็นไปในแว่นแคว้นแดนชนบท     ครั้นได้เห็นได้ฟังแล้ว   จึงปฎิบัติราชกิจนั้นๆ 7.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaเมื่ออนารชนก่อกรรมชั่ว      อารชนใช้อาชญาหักห้าม          การกระทำนั้น      เป็นการสั่งสอน    หาใช่เป็นเวรไม่      บัณฑิตทั้งหลายเข้าใจกันอย่างนี้ 8.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaผู้ใดไม่รู้เท่าทันเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้โดยพลัน         ผู้นั้นจะหลงเข้าไปในอำนาจของศัตรู          และจะเดือดร้อนภายหลัง 9.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaเมื่อผู้ครองแผ่นดินประมาท          โภคทรัพย์ในรัฐทั้งหมดย่อมพินาศ         นี่แลเรียกว่าทุกข์ภัยของผู้ครองแผ่นดิน 10.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaผู้ครองแผ่นดินที่เจ้าสำราญ    แส่หาแต่กามารมณ์           โภคทรัพย์จะพินาศหมด   นี่แลที่เรียกว่าทุกข์ภัยของผู้ครองแผ่นดิน 11.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaในแว่นแคว้นของราชาผู้มีเมตตา          มีธรรมมั่นคง    ประชาชนจะนอนเป็นสุข         เหมือนนอนอยู่ในบ้านของตัว   ในร่มเงาอันเย็นสบาย 12.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaผู้ปกครองต้องทราบรายได้รายจ่ายด้วยตนเอง           ต้องทราบกิจการที่ทำแล้ว     และยังมิได้ทำด้วยตนเอง 13.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaผู้บริหารหมู่คณะ   ถึงจะมีกำลังอำนาจ            แต่เป็นคนพาลย่อม   ไม่เป็นผลดี 14.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaผู้บริหารหมู่ชน   เป็นปราชญ์             และมีกำลังเข้มแข็งจึงจะเป็นผลดี 15.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaราชา          เป็นสง่าแห่งแคว้น 16.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaถึงมีกำลังพลน้อย    แต่มีความคิด      ก็เอาชนะกองทัพใหญ่ที่ไร้ความคิดได้ 17.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaอำนาจเป็นใหญ่ในโลก 18.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaคนที่เป็นใหญ่   จะต้องใคร่ครวญให้ดีก่อน    จึงลงโทษ 19.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaอย่าสำคัญตนว่า     เรามีอำนาจยิ่งใหญ่     แล้วทำให้ประชาชนพลอยพินาศ 20.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaท่านผู้ครองแผ่นดิน       ทั้งหลาย          การที่ทำโดยผลีผลามจะแผดเผาตัวได้ 21.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaถึงจะเป็นใหญ่เป็นโตขึ้นมา     ก็ควรมีความถ่อมตน 22.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaโสดาปัตติผลประเสริฐกว่าความเป็นใหญ่ในโลกทั้งปวง 23.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaผู้เป็นใหญ่ไม่คำนึงถึงความถูกต้อง        ย่อมตกจากอำนาจ 24.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaผู้ถือความถูกต้องเป็นใหญ      ได้ชื่อว่าผู้เที่ยงธรรม 25.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaผู้ปกครองที่ฉลาด    พึงแสวงสุขเพื่อประชาชน 26.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaพึงข่มคนที่ควรข่ม 27.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaผู้บริหารฉลาดและเข้มแข็ง   จึงจะดี 28.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaยกย่องผู้ควรยกย่องเป็นอุดมมงคล 29.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaเมื่อมีความมัวเมา      ก็เกิดความประมาท 30.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaคนพาล    เป็นผู้นำไม่ได้ 31.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaอิสรภาพ     เป็นสุขทั้งสิ้น 32.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaพึงป้องกันภัยที่ยังมาไม่ถึง 33.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaสักการะฆ่าคนชั่วได้ 34.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaเมื่อมีความเสื่อม   ก็เกิดโทษประดัง 35.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaเมื่อมีความประมาท     ก็เกิดความเสื่อม 36.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaพึงยกย่องคนที่ควรยกย่อง 37.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaผู้บริหารโง่    ถึงจะเข้มแข็ง   ก็ไม่ดี 38.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaผู้ปกครองชอบธรรมจึงจะดี 39.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaพึงระแวง    สิ่งที่ควรระแวง 40.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaการอยู่ในอำนาจของผู้อื่น    เป็นทุกข์ทั้งสิ้น 41.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaถ้าผู้ปกครองทรงธรรม   ประเทศชาติก็เป็นสุข 42.
 fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvajaผู้มีภาระปกครองรัฐ    จงอย่าได้ประมาทเลย 
 
 |